Durras

Lieve allemaal,

Na drie dagen gewerkt te hebben, maandag vooral praktische zaken geregeld, studentencontract en securitypass. Dinsdag en woensdag heb ik rond gekeken in het ziekenhuis en voornamelijk aan mijn verslag gewerkt. Ze zijn erg streng in Australië, ze willen eerst dat ik een tijdje meekijk en daarna mag ik zelf dingen doen, het zullen de basis dingen zijn maar dat maakt niet uit.
Op werk heb ik een kantoortje gekregen zodat ik rustig aan mijn opdrachten kan werken als ik wil. Dit kantoortje deel ik met Hiltsje, sommige van jullie zullen haar kennen. Ze heeft de master gevolgd bij Leyden Academy. Ze is ontzettend aardig en helpt mij zodat alle vertaling goed zijn voor mijn onderzoek.
Iedereen op werk is heel vriendelijk en geobsedeerd door diëten. Tijdens de lunch wordt er vooral veel gepraat over hoeveel stappen zij al hebben gelopen en over eten. Bijna iedereen heeft een moderne stappenteller, het is een best mooi armbandje en dat geeft aan je ipad of telefoon door hoeveel stappen je al hebt gelopen en hoeveel je er eigenlijk nog zou moeten. Het kan allemaal uitgebreid worden met een curve van je gewicht etc. Jaja ik heb veel geleerd over het armbandje!
Dinsdag had Susan een vergadering in het centrum van Sydney dus ben ik naar huis gelopen vanaf werk. Lekker in het zonnetje, 28 graden en met veel heuvels. In 15 minuten was ik in het winkelcentrum om af te koelen. In het winkelcentrum raakte ik verdwaald en kon ik de juiste uitgang niet vinden, uiteindelijk had ik een andere uitgang gevonden en was het nog 30 minuten lopen. Het is best een stukje lopen maar het is wel lekker, je hebt gelijk je workout gehad zeker in dit warme weer.
Woensdagavond zijn we naar Durras gereden, 400 kilometer ten zuiden van Horsnby. Onderweg zijn we nog gestopt voor een warme chocomelk, kennelijk traditie om dat te doen. Ze rijden hier wel heel hard over heuvels en bochtige wegen, hier moest ik wel een beetje aan wennen.
Eindelijk in Durras aangekomen was het inmiddels al 23.50 uur, gelukkig stond er een kangoeroe langs de weg om mijn welkom te heten.
Donderdagochtend ben ik met Pepper gaan wandelen, op het strand trok ze me bijna omver, ze mag niet los omdat ze dan verdwijnt voor een paar uur en konijntjes en kangoeroes vermoord. Op het voetbalveld zitten ontzettend veel kangoeroes. Verder heb ik een beetje een boek gelezen en rondgefietst om foto's te maken.
In de avond heb ik een broodje gemaakt voor bij het avondeten, gelukkig vonden Susan en Ian het erg lekker. :) Dankje mam! Vandaag ga ik ook niet zo heel veel doen, hopelijk komt de zon door, want het is wel een beetje koud, 20 graden. Morgen en overmorgen worden mooie zonnige dagen dus dan komt het wel goed!

Heel veel liefs en tot snel! :)