Een beetje laat...

Lieve allemaal,

Inmiddels is het alweer bijna twee weken geleden sinds mijn laatste verslag! Sorry! Ik moet mijn dagboekje er even bij pakken zodat ik geen dingen vergeet op te schrijven.

Het weekend van 15-16 maart was ik alleen thuis, ik heb koekjes gebakken en voor de rest wat gewandeld en auto gereden. Een heerlijk rustig weekendje, het is toch wel raar om "alleen" thuis te zijn in het huis van iemand anders. Ook mis ik papa, mama, maud en mees meer als ik alleen ben. Maandagochtend had ik een ontstoken oog, omdat Pepper mijn oog een kusje had gegeven. Gelukkig was dit na een dag weer over.

Dinsdag ben ik met Roland en Pepper naar het hondenstrand geweest, het is eigenlijk meer een haventje met een zandstrandje, maar niet echt een strand. Gelukkig genoot Pepper er ontzettend van en was het heel mooi weer. We hebben nog even gezwommen om af te koelen, het water was helemaal niet zo koud, waarschijnlijk doordat het in de haven was en niet direct aan zee. Het was heerlijk! Ook zijn mijn TOMS (schoenen) aangekomen, ze zitten heerlijk en ze zijn helemaal niet zo warm wat ook wel handig is in dit klimaat. Susan haar ouders kwamen die avond ook nog even langs en nodigde mij uit om met pasen langs te komen op de schapenboerderij in Mathoura. Mathoura is 8 uur rijden naar het zuidwesten. Ik ga er de 14e heen en ik kom de 20e weer terug.

Woensdag was een drukke dag, ik voelde me niet zo lekker op werk en ik zag op tegen de 4 uur rijden naar Durras die avond. Nadat we de auto hadden ingepakt, het leek alsof we drie maanden weggingen zoveel spullen zaten er in! Zijn we om 19.30 vertrokken, een redelijke tijd. Hierdoor kwamen we om 23.45 aan in South Durras. Het laatste stuk ben ik gelukkig in slaap gevallen, het is een heel bochtig stuk waar ik snel misselijk wordt. Helaas was ik klaarwakker nadat we de spullen uit de auto hadden gehaald en ik mijn bed had opgemaakt. Gelukkig kon ik na 30 minuten toch slapen.
Donderdag zou ik alleen thuis zijn. Die middag zouden Hiltsje, Keri en Alister komen. Hiltsje en Keri zijn collega's en hebben een vergadering in Mogo, samen met Susan en Narelle. Die morgen ging ik met Pepper wandelen en zwaaide ik naar de ouders van Ian, deze had ik nog niet ontmoet dus toen ik terug was van het wandelen ging ik langs om mij voor te stellen. Na een kop thee nodigde ze me uit om te komen lunchen, ze zouden een saladlunch eten. Een half uurtje in de zon gelegen en op naar Doug en Margret voor een saladlunch. Ze hadden de tafel gedekt en op elk bord lag evenveel groente. De lunch was simpel maar heerlijk! We hebben over van alles gepraat en zijn veel te weten gekomen over elkaar.
Rond 16.30 kwamen Keri, Alister en Hiltsje aan. Ook Narelle en Phil kwamen langs, Narelle en Phil slapen in een hotel, omdat er geen plek meer is in het huisje. De dames gingen naar hun vergadering en ik ging met Alister en Phil naar Batemans Bay om Ian op te zoeken voor het avondeten. We belanden bij een pizzeria aan de haven, heerlijk! We gek om met drie mannen van middelbare leeftijd te dineren, die allemaal kinderen hebben uit een vorig huwelijk! Hahaha! Eenmaal thuis had Hiltsje nog een heerlijk chocolade toetje voor mij meegenomen! Jammmmieeeee....

Vrijdag gingen Susan, Ian en Hiltsje weer aan het werk en waren Alister, Keri en ik in het huisje. Na mijn hardlooprondje en Pepper te hebben uitgelaten gingen we naar Batemans Bay om te gaan brunchen. Keri en Alister zijn wel typetjes hoor! Ze zijn hilarisch! Alister heeft zelf nog een zwembroek gekocht, omdat hij deze niet bij zich had. Nadat we de salade en het brood voor het avondeten hadden gemaakt gingen we zwemmen. Nouja, van zwemmen kwam het niet echt, de golven waren zo hoog dat je niet heel ver de zee in kon, het was wel heerlijk water. Later die middag zijn we met Pepper naar het resort gelopen, waar Alister en Keri een drankje gingen drinken en Pepper en ik terug naar het huisje gingen en van de rust genoten. Toen iedereen eenmaal thuis was moest ik wel wennen aan de drukte, het is heel gezellig maar je wordt er wel moe van! Haha, ik klink net als een oude vrouw!

Zaterdag gingen Hiltsje, Keri, Alister en ik naar Mogo. Onderweg zijn we nog gestopt bij een termite hill, die ik de dag ervoor had gespot en Keri en Alister vonden dat ik ermee op de foto moest. Prima! Mogo is letterlijk 1 straat, het heeft een beetje een amerikaans gevoel en het is erg toeristisch. De tien winkels die er zijn verkopen allemaal dezelfde spullen. Keri en Alister wilde wat kopen voor Susan en Ian en uiteindelijk hebben ze de Krullevaar gekocht. Ik vond het op de krullevaar lijken en nu proberen ze het de hele tijd te zeggen, het komt ongeveer neer op CROELEFAART. Bijna.. Natuurlijk heb ik het hele verhaal van Pluk verteld om het te illustreren. Hiltsje heeft hele leuke onderzetters gekocht en ik heb een klein kleedje gekocht. Allemaal voor Susan en Ian, het lijkt nu net alsof we de inrichting van het huis niet mooi vinden maar we wilden ze een kleinigheidje geven. Hier waren ze gelukkig erg blij mee. Helaas was het geen zwemweer in de middag, het werd bewolkt en koud, 20 graden brrrrrrrrr! De ouders van Ian, Doug en Margret kwamen eten dus het was weer een gezellig boel!

Zondag was het bewolkt, ik baalde er een beetje van want ik wilde heel graag zwemmen! Gelukkig klaarde het na mijn hardlooprondje op en konden we aan het eind van de ochtend zwemmen. Ik dacht dat ik de vorige keer verdronken was, nou dat was niks vergeleken met deze keer. Er kwam een golf van 2,5 meter op mij af en ik wist dat het mis zou gaan, aangezien ik de vorige golf van 2 meter amper kon trotseren. Maar goed, de golf kwam op mij af en ik deed een poging om onder de golf te duiken, helaas lukte dit niet echt en maakte ik verschillende salto achterover terwijl ik mee werd gesleurd, ook raakte ik de grond goed zodat er ongeveer een kilo zand in mijn bikini zat. Tevergeefs probeerde ik omhoog te komen om adem te halen maar je kan niet tegen de golf in zwemmen als deze je eenmaal te pakken heeft. Je moet je laten aanspoelen als een soort hoestende en proestende walvis. Dit duurde allemaal maar 10 seconde maar dat is best eng als dat voor het eerst gebeurt. Ik kon er gelijk wel heel erg om lachen want het was eigenlijk best grappig. Toch was ik er toen we een beetje klaar mee en ik ben daarna op mijn boogie board de zee in gegaan om een soort van te surfen, dit was een stuk rustiger. Aan het eind van de middag gingen Keri en Alister terug naar Sydney en kwam Tim, de vriend van Hiltsje om nog 2 dagen in Durras te blijven met haar. Vlak nadat hij aankwam gingen wij terug naar huis zodat we niet te laat thuis zouden zijn en ik nog met Papa en Mama kon skypen.

Maandag heb ik gewerkt aan mijn enquete en is er niet zo heel veel spannends gebeurt. Dinsdag liep ik met Sharon mee en heb ik de rest van het ziekenhuis goed bekeken. Het ziekenhuis is interessant. Het is een rond gebouw, wat voor een ziekenhuis niet echt praktisch is, het goede is wel dat de dementerende ouderen rondjes kunnen lopen. Verder is het gebouw ontzettend oud, ik denk niet dat we in Nederland een ziekenhuis zouden mogen hebben dat zo oud is. Ook de hygiëne wordt hier niet zo letterlijk genomen, iedereen draagt ringen en armbandjes. Eten op de afdeling is hier ook heel normaal. Al deze dingen verbaasde mij ontzettend, want de Emergency Department is heel modern, al dragen ze daar ook ringen en armbandjes.. Maar goed, ik heb met Sharon gekeken naar de meldingen van valincidenten, bij de valincidenten met een fractuur als gevolg moet een speciale evaluatie gemaakt worden. Ze hebben net als in Nederland, de MIC, MIP of hoe je het ook wil noemen melding waarbij je het valincident meldt. Maar hiernaast wordt een diepergaand onderzoekje gedaan waarom iemand een fractuur heeft gehad ten gevolge van een valincident. Ook hebben we gekeken naar alle valincidenten van februari en zijn we opzoek gegaan naar overeenkomsten, zodat we de afdelingen alert kunnen maken op deze risicoverhogende factoren. Hier ga ik morgen mee verder, erg leuk allemaal!

Woensdag ben ik met Kerry, een soort casemanager en Karen, een dokter op huisbezoeken geweest in de wijk. Hierbij gingen we langs cliënten en wordt er gekeken welke disciplines we nog meer in kunnen schakelen zodat ze zo lang mogelijk gezond thuis kunnen blijven wonen. Vooral de laatste cliënt was bijzonder, het is een 55 jarig man die als kind langs de weg is gelegd en hierdoor verschillende angsten heeft ontwikkeld. Hij woont zelfstandig in een Unit waar ook drugsverslaafde wonen. Voordat we deze man bezochten hebben en een jongen opgehaald van de sportwinkel zodat hij schoenen kon aanmeten bij deze meneer. Deze meneer heeft een botinfectie in zijn voet, zijn voet is gebroken maar hij wil er geen gips omheen, dit heeft hij een week geleden eraf gesneden met een keukenmes, omdat het hem irriteerde. Hij doet dit niet om vervelend te zijn maar hij kan het gewoon niet aan en het is een ontzettend aardige man. Wel ziet zijn huis eruit als een vuilnisbelt, waardoor de jongen van de sportwinkel erg schrok, de tweede shock kwam voor hem toen hij erachter kwam dat deze meneer douchet met zijn kleren aan, hij vind dit praktisch zo wast hij gelijk zijn kleren. Wij denken hier iets anders over, maar goed wij waren er nu om de schoenen aan te meten. Gelukkig is dit gelukt en krijgt hij hopelijk volgende week schoenen. Door zijn gebroken voet en de botinfectie draagt hij geen schoenen waardoor de infectie eigenlijk alleen maar meer kans heeft om te ontwikkelen en hij heeft al 3 geamputeerde tenen. Ja een ingewikkelde situatie, maar hij krijgt schoenen!
Na deze interessante dag heb ik weer een rondje hard gelopen, het gaat steeds beter!

Vanmorgen zijn Susan en Ian naar Nederland vertrokken en logeren ze 2,5 week bij papa en mama. Eigenlijk wel een heel gek idee. Vanmiddag heb ik dumplings en koekjes gemaakt. Roland kwam langs en we hebben de dumplings geprobeerd, ze waren erg goed gelukt! Nu dit verslagje af schrijven en morgen weer naar werk.

Heel veel liefs en ik zal mijn volgende verslag sneller schrijven!!

xxxxxxxxx Floor